Af en toe lees ik de Visie, het program-mablad van de Evangelische Omroep. In een nummer van begin januari lees ik een column van Tim van Wijngaarden met de titel ‘Vrouwenkerk’ (klik hier voor de volledige column). Tim kennende, ietwat overtrokken, maar ook scherp en humoristisch. En in dit geval zo herkenbaar: “..meisjes vinden de kerk prachtig: knutselwerkjes, meezingen, dansje en toneeltje doen. Maar jongens hebben door de bank genomen andere favoriete bezigheden: voetballen, vechten, stoeien, klauteren en bijdehandte parodieliedjes verzinnen. En dat verhoudt zich slecht tot de bloedserieuze kidspraise, de lieve Bijbelverhalen (‘Goed ik ben dus een schaap? Behbeh!’) waar hij iets van moet leren (‘Hakte David zijn hoofd eraf?! Vet!’) en de stichtelijke knutseltjes die dan gemaakt moeten worden (‘Ik maak een gangster-David met een vette gun’- kinderwerkster zwaar gechoqueerd afgevoerd).”
Herkent u uw eigen zoon en/of dochter in deze schets? Tijdens de kindernevendienst komen we het elke week wel tegen, die tegenpool van meisjes en jongens. En dat maakt het voor de leiding elke keer weer spannend, vinden ze het werkje leuk, is het verhaal niet te moeilijk of te makkelijk? Als leiding staan we elke week weer voor een uitdaging. Want de kindernevendienst leiden is niet zomaar de kinderen van de gemeente ‘bezighouden’ tijdens de preek van de dominee.
Elke week wordt er gezongen, gebeden en een verhaal verteld op het niveau van de kinderen. En wat is dat dankbaar werk!!
Vervolgens gaan de verhalen in de nevendienst over Mozes, die het volk Israel door de woestijn naar het beloofde land brengt en Jozua, die als verspieder een kijkje mag nemen in Kanaän. Tot aan de zomervakantie staan verschillende verhalen uit Numeri centraal.
De kindernevendienstcommissie,
Anne Molenaar, Sylvia van de Krol, Annet Looijen