• Banner Welkom in De Rank
  • Liturgisch centrum De Rank, wit

  • Liturgisch centrum De Rank, paars

Maandagmorgen 15 juli belde ik Pieter Oudenaarden op om te vertellen dat ik het beroep naar De Rank van harte wilde aanvaarden. De timing was bijzonder. Het was de eerste dag van mijn vakantie en niet veel later trokken Aline en ik er met de tent op uit.  Nu wij weer terug zijn van een ontspannen en inspirerende vakantie, is het goed dat ik mijzelf wat aan de gemeente voorstel.

De afgelopen jaren ging ik veelal één, soms twee keer per jaar voor in De Rank. We kennen elkaar wellicht al een beetje. Ons gezin Ik ben getrouwd met Aline en wij zijn gezegend met drie kinderen, Charlotte, Pieter en David.

Zij werken en studeren in Utrecht, zijn nu weer thuis en dan weer onderweg. Aline werkt als verpleegkundige in Utrecht (UMC). Mijn weg naar het predikantschap had een wat langere aanloop: na vier jaar studie Economie begon ik aan theologie om nog weer later te gaan werken aan Bijbelschool de Wittenberg in Zeist. Een werkelijk prachtige plek, niet alleen vanwege de mooie locatie en het karakteristieke gebouw, vooral ook omdat het vele jonge mensen een onmisbare impuls voor hun geloofsleven heeft gegeven. In 2010 werd ik predikant in Boskoop en negen jaar later maak ik de overstap naar Waddinxveen. Dit is uiteraard in een notendop. Achter alles zitten verhalen, anekdotes, motieven, twijfels, keuzes, en, zo ervaren wij, de hand van God. Vraag me er gerust eens naar.

Hart voor de kerk
In mijn werk als predikant komt (onvermijdelijk) ook naar voren wie ik als mens ben. Ik zoek altijd weer naar verbinding: in de kerk zijn we elkaar gegeven als broeders en zusters in Christus. Ik zoek altijd weer naar verheldering: wat zegt de ander,
wat zegt de Schrift? Verbinding en verheldering kunnen verdieping geven in de omgang met elkaar en met onze Heer. In de gesprekken met de beroepingscommissie, met de kerkenraad en met mensen uit verschillende geledingen is me opgevallen dat De Rank hierin al een mooie weg is gegaan en ook nog te gaan heeft. Ik voel me bevoorrecht dat ik nu mag meegaan. Mijn hopen en mijn bidden is dat de Heer ons op deze weg zal zegenen. De weg die de kerk gaat is zelden een weg die over rozen gaat, maar nooit een weg die we alleen hoeven te gaan.

Aan de slag
Ik rond nu mijn werk in Boskoop wat af. Er zijn nog kerkdiensten, pastorale bezoeken, verschillende overlegmomenten, maar dan breekt het moment aan dat ik als predikant aan de Rank verbonden zal worden. De eerste maanden zal ik ook gebruiken
om wat rond te kijken, met mensen te praten, verder aan te voelen waar (geloofs-)vragen liggen en hoe we als kerk verder mogen gaan. Vorige week hebben we al het preekrooster voor dit najaar en voor 2020 doorgenomen. Dat is veel meer dan de lege plekken opvullen – in de eredienst klopt het hart van de gemeente. Toen ik bezig was met dit rooster merkte ik hoeveel zin ik er in heb om voor te gaan in De Rank. Ik zal me de komende tijd ook bezinnen over de diensten in dit najaar. Het maakt me allemaal ook ‘nieuwsgierig’: hoe zal het worden, wat zal de komende tijd ons brengen, wat mogen we verwachten, wat zal de nodige energie en wijsheid vragen? Met onze goede God gaan we gezamenlijk verder.

Graag tot ziens,
Ds. Harald Overeem